тој (зам.) - вешт (прил.)

А тој вешто избега, заигра по лицето на Славчо и му ги затвори очите...
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Јас и инаку сум изразит напаѓач, што тој вешто го користи, дразнејќи ја мојата силовитост.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Помисли колку што тој вешто ја освои, можеби и таа вешто му се подаде за да најде параван, за тој да ѝ биде причинител и виновникот за смртта на нејзиниот маж од кого таа од порано наумила да се ослободи.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)