тој (зам.) - вреден (прид.)

Човекот за кој ви раскажувам одамна е умрен, но во бавчата што тој на времето ѝ ја одзеде на реката и ден денес се раѓаат круши и јаболка, се раѓа пченка, грав, а луѓето поминуваат, гледаат и се сеќаваат на тој вреден човек.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Во тој вреден запис и достојно сведоштво читам: “Како што се гледа од раскажувањето на генералот Лешек Кшемјењ, тогашен заменик командант на шлескиот воен округ за политичко - воспитни прашања, во почетокот на летото 1949 година го викнал кај себе првиот секретар на ЦК на ПОРП, Болеслав Бјерут.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)