тој (зам.) - с (предл.)

Ен, два! ен, два! и-пак-и-пак-и-па Сечивото стрвно yрндна-срнд, И Мокуш се сри, а тој с’главата В раце, галовикајќи се врати.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
И покрај амбивалентниот тон во кој е пишуван овој текст може да се насети главниот парадокс: дека ликовниот живот во Македонија е разновиден и богат со нови појави, но дека тој сé уште не е структуриран на ниво на ликовна сцена во вистинското значење на зборот.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Како минуваше времето, тој сé повеќе беше опседнат со човечката судбина, со мрачната визија на историјата, со недостатокот на перспектива за човечкиот род.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)