ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Ги учеше да читаат и пишуваат на грчки, иако ни тие, ни родителите не знаеја ни збор од тој јазик.

Мисирков бездруго со право бил револтиран од практиката на ТМОРО што се служела со бугарскиот литературен збор во својата дејност, како и од активноста на некои егзархиски учители што толку ревносно го воведувале тој јазик во македонските средини. 156.

И така овие османскотурски заемки, колку и да биле туѓи и многубројни во балканските јазици, доколку се вклопеле во граматичката структура на примателот, престануваат да живеат како зборови на давателот и почнуваат да живеат како зборови на примателот и како такви се покоруваат на сите граматички правила на тој јазик.

Само што почнав со студии професорката по литература Жанет, инаку таа беше Парижанка омажена за Македонец, ни зборуваше дека јазикот се учи најдобро кога си на лице место во земјата каде што се зборува тој јазик.

Тој јазик имал седум падежи за еднина, множина и двоина (дуал).

„Постои еден закон во природата, вели тој, помоќен од сите променливи струи, од секое влијание однадвор или влијание од минатото: тој јазик бара поезијата никогаш премногу да не се оддалечи од нашиот секојдневен говор“.

По околност што некоја година престојувал во Мелбурн, зборуваше по некој збор англиски и му се стори важно со мене да зборува на тој јазик, бидејќи јас сега, поради треската, изгледав бледо и нежно, и уште свежо избричен и облечен во ново, токму како странец во Маказар. „Јес“, повтори тој, „егзектли, точно за гараж!“

„Јас бев ранет...“ промрморе оној другиот.

Затоа сега и тебе ти зборувам на тој јазик, на твојот јазик, синко“.

Таа ги просветува помрачените од лагата на гревот, тој јазик источи слатки и животворни зборови, тие пречесни усни расцутија со премудрост, неговите пречесни прсти поставија духовен органон и го украсија со златозрачни букви, со таа богогласна уста се напоија жедните за божји разум, со неа мнозина се насладија со животворна храна.

Иако, на сите филмови во кои се прикажуваа ужасите од втората светска војна, кога го слушаше тој јазик, косата ѝ настрвнуваше.

Деструкциската уметност е опозициска во одбивањето на лингвистичките апстракции коишто несвесно придонесуваат за одржувањето на деструктивната епистемологија на западната култура, епистемологија коренито совршена во „одбрана на интелектуалецот“ низ политиката и технологијата на изумирањето, за која толку вдахновено пишуваше Carlo Cohn.

Кон е заплашена со „огромната деструктивна моќ на јазикот на одбрамбените аналитичари и контролори на оружје“ и со нивниот потполен отпор спрема „емоционалното промашување... масовните убијци, осакатените тела и неискажливото човечко страдање“5 во коешто тој јазик учествува.

Најнапред ќе го забележиме нивото на вистинитоста што ни ја сугерира тој јазик а потем нивото на фантастиката, на легендата, на она што е суштински нестварно.

Природата на јазикот во прозата на Чинго, ако тој јазик го сфатиме како синтеза меѓу повеќе говорни стилови и јазикот и стилот на народното творештво, ни сугерира два вида литерарни настојувања.

Но, и сега не е доцна и тоа треба да се подвлече и да се искористи како пример и за другите Грци населени во Македонија кои се служат со тој јазик, нешто што се користи од странската пропаганда со цел да се оспори грчкиот карактер на македонското население.” Прекина и ме праша: - Што разбра од ова?

Со очите изразив вчудовидување, а тој продолжи: - Еден месец подоцна, на 4 август солунскиот весник “Елиникос Ворас“, со големи букви вака ги извести своите читатели: “Жителите на убавото костурско село Крија Нера17 кои досега покрај грчкиот зборуваа на еден туѓ дијалект, трогнати од одличната иницијатива на патриоски расположеното население на селото Каридја – Птолемаида, спонтано решија во присуство на месните власти да се заколнат дека целосно ќе го заборават тој јазик и во иднина така тие, како и нивните синови, исклучително ќе зборуваат на грчки јазик.

Главниот став на оваа Витгенштајнова теорија е дека мора да постои некаква врска меѓу логичката структура на некој даден јазик и логичката структура на некој факт од реалниот свет на кој се однесува исказот на тој јазик.

Ние не можеме да изразиме сѐ за јазикот со помош на самиот тој јазик.