Ја пронајдов твојата голема рана; тој цвет на колкот ќе те уништи.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Старите ја загубија верата; свештеникот седи дома и ги расчеткува одеждите едноподруго; а лекарот треба сѐ успешно да врши со својата нежна хируршка рака.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Го допирам цвеќенцето на реверот на мојот внук, го земам тој цвет и се мачам да запишам нешто со него.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Само Египет умееше да остане со отворени очи и во смртта.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Но длановите твои не венат со грстои риеш по мртвиот мрак по земјата со трендафил на усни Црвенице што раката те знае расцути ми со уште еден цвет од земја мрак и видело што иде Добрлижи ги заспаните што лежат во пазувите нежни лулкај ги поубав ден да иссонуваат За нив тој цвет од виножитни бои во старава и бессонава шума и венење и листеж што ја знаат
„Елегии за тебе“
од Матеја Матевски
(2009)