Беше чудно како тој тип луѓе налик на бубалки се намножува во Министерствата: мали набиени луѓе, кои се здебелуваат уште во млади години, со куси нозе, со брзи ситни движења, и со дебели непроѕирни лица и сосем ситни очи.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
-, дури и кога ќе почне физичкото злоставување, дури и тогаш ќе постои она што се нарекува сингуларитет и отпор, сеедно каде е манипулациското тежиште и сеедно колку дуелот во суштина е нерамноправен, и во двата смисла; повторувам, сметајте го ова како еден залажувачки нацрт- итинерер, како мешаница од траги, како еден пародичен хумор, како, најпосле, симулација на борба, бидејќи тие веќе почнуваат да млатат (синхроно, бидејќи индивидуализмот, пак, за нив, е најстрашното нешто и затоа повеќе ја преферираат снајперската безобличност и тој тип на потпис, егзекутирање од дистанца, речиси без џелат, сѐ во какофонија, метеж и хаос од удари), најдобар пример е проширувањето на кампањата против Сорос кој, сакал- не сакал, можеби неправедно и пренадуено но ете, тоа му го сторија наци-социјалистите од сите бои, од Будимпешта преку Загреб и Београд па сега и во Скопје - стана симбол на просветеност и цивилизираност, едно светленце надеж среде овие страшни ветрометини каде цели класи и нации исчезнуваат преку ноќ, среде целава оваа безнадежност. 6 Margina #15-16 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Еве што мислам јас: не, тој тип не беше прост, водеше таква политика за, што би се рекло, и волците да бидат сити, и овците на број.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Забелешка: По стапувањето на сила на пресудата слугата Филимон треба да се затвори во визбата и да се држи на леб и вода“.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
„Наоѓајќи дека таа градба е подигната на древната германска земја и во едно сосем германско доба, дознавајќи, освен тоа, дека името на архитектот што можеше да се прочита на еден скромен гроб по звукот и по потеклото е германско, во своето одушевување со тоа уметничко дело преземав потфат да го променам злогласното готско име кое дотогаш беше симбол за тој тип архитектура, и да ја наречам германска, да ја вратам назад на своја земја“.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Мислам дека тој тип на искуство ја доведува во прашање разликата меѓу ноуменалното и феноменалното, сетилното и интелигибилното, присутноста и отсутноста.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Освен ова, имам уште гестови од тој тип, од дада- периодот. Како овој чек.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Последната Дишанова слика од тој тип, Tu m', е делумно еден вид резиме, како што вели авторот, на раните дела.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Се надевам нема да ми го кажете убоитото “Затоа што го љубам ближниот свој”, иако знам дека и тој тип на светоглед не ви е далечен.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Посебна принуда од тој тип раѓа и посебен гест, посебно движење.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Магијата на зборовите од тој тип се хранеше потоа со нивното метафоричко благо.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Елементарните структури од тој тип се потрајни, во чисто формална смисла, од променливите стилски моди на одредени раздобја и од различните историски состојби.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Тој тип пред тоа одеше по мене од кафез во кафез, павијански им се клештеше на азиските мајмуни со запалени задници, се згрбуваше пред тромавите камили со измитарените вратови, ја издолжуваше шијата и се обидуваше нешто да им шепне на жирафите.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Инаку, околу Енцесбергер се расправавме; господинот Бузони рече дека тој тип на јазик личи на лелекањата што допираат од нашите културни импотенти навикнати на државни привилегии и дека Маргина не е место за таков тип текстови; господинот Вулкански (во нашата Бетмен-редакција што се наоѓа под дното на реката Вардар, во присуство на неговото верно куче Пингвин и уште пар сведоци по огледалата) одговори цитирајќи го Ханс Магнус: „Пара не прави уметник”, не го разбираш Енцо, тој е бескомпромисен пред сѐ кон себе и тој никогаш нема да падне на нивото на македонскиот културен работник, да пита плата”.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Тоа се нашите политички слогани. Тој тип на гестуален јазик е идеолошки конститутивен.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Па сепак, тој тип на квантитативна разноликост не е еквивалент на стварната диверсификација на дигиталниот текст, вклучувајќи ги тука дистрибутивните мрежи, апаратот за визуелизирање (browser-и, VR hardware и други интерфејси) и посредувачката машинерија (рутери, dial-up протоколи, екрани).
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Тоа е совршен пример за идеолошко спарување на фамилијарното и туѓото.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Тој тип фразирање е стварен пример на „повторување со разлика“.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Но едновремено имаме „E.T./phone-home“ и „Beam me up, Scotty“ - кои обата се пример за изедначување на неслични семантички елементи како дел од конечна стратегија.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Компјутерските фонтови се индикации за типот на технолошката сложеност којашто дозволува широк варијетет од форми, величини, дисторзии и типови повишувања.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Тој тип пред тоа одеше по мене од кафез до кафез, павијански им се клештеше на азиските мајмуни со запалени задници, се згрбуваше пред тромавите камили со измитарени вратови, ја издолжуваше шијата и се обидуваше нешто да им шепне на жирафите.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Мотивот за тоа преуредување бил очекувањето дека тој тип мислење ќе биде “адекватен” за осознавање и совладување на околината, можеби и за совладување и осознавање на човекот и општеството.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Овој Дом во секој случај не е замислен ниту изграден за трудовите на тој тип неспособни што уметнички злоставуваат.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Наведениов пример, типичен за тој тип на единствени искуства што можат да се појават, е поинаков кај секоја личност, и укажува дека визуелно и на други начини забележаната околина може да влијае на тоа како некој се чувствува во одреден момент.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)