Чекорите на прогонувачите беа послаби од тој татнеж.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Чекорите на прогонителите беа послаби од тој татнеж.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Ова е, конечно, тој град, тие мостови, тој татнеж сама вистината кога чекори тука среде меќава метафори.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
И, за да биде апсурдноста уште поголема, тој татнеж јас немам сили и не се чувствувам доволно надарен да го насликам па дури и со зборови да го опишам.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)