Тој студ уште цела недела остана во мене.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Станав, и влегов во станот за да донесам ќебе да ја покријам.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Ние сите знаеме дека годинава, на тој студ, крстот не можел да не замрзне, ама „додека не видиш не верувај“ велеше дедо ми Крстин.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Заспа. Беше топол септемвриски ден, но јас знаев дека нејзе ѝ студи, знаев дека тој студ ја тера да сонува зима и мраз, сонува како е оставена некаде сама, и на неа паѓа снег.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Беше студен, студен, студен и тој студ сѐ повеќе ги потиснуваше бескрајните лета, со нивните зелени факели и бронзени сонца што го ослободуваа, топејќи го зимскиот оков.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)