Во него авторот и се враќа на својата омилена тема, македонската национална историја, односно на еден од најголемите нејзини непокорни синови Гоце Делчев.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Тој е и во твоето срце, затоа што е тој срце во нашите срца!
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Се помрдна трошка и пак се заслуша. Туп, туп, туп, си го слушаше тој срцето.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)