тој (зам.) - парадокс (имн.)

Субјектот е оној што ја мисли нивната единственост, иако тоа не може да го направи адекватно додека не го мисли индивидуалното тело кое по дефиниција е нешто ограничено, конечно и минливо, а од перспектива на вечност бесконечно и неминливо.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Па сепак, вистина е, всушност никогаш не го напуштив училиштето; на Ecole normale минав вкупно триесет години.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Како е можно да се мисли тој парадокс?
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
4Па сепак, долго останавте на Ecole normale? 4Тој парадокс не го превидовте; сигурно доста зборува за мене.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Мејл-артот можеби е лесен, весел и ироничен обид да се пречекорат некои идеолошко-културни бездни, иако и внатре неа (“поштенската уметност”) постои тој парадокс: од една страна делува супер-демократично, во парампарче разбивајќи ги концептите за кули од слоновски коски, а од друга, можно е токму во рамките на некаква мејл-арт мрежа да се зачнат никулците на споменатите „Нови езотеричари” кои ќе се обидат и да сокријат, задржат за себе одредени информации.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)