ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Бидејќи, како што укажа Бергсон, споменот не е актуална слика што се обликува после здогледаниот објект, туку виртуална слика што постои едновремено со актуалната перцепција на тој објект.

Описот кој не содржи критичко размислување за позицијата од која тој се артикулира не може да има други принципи освен интересот придружен со неанализираниот однос што истражувачот го има со тој објект. (Bourdieu, 1988, стр. 15) Отворената, нејасна, привремена и променлива природа на светот преку овие вистинитосни дискурси, се преведува во затворена, одредена, непроменлива и постојана.

Така тие го избегнуваат соочувањето со моралните и етичките импликации на нивните практики на знаење.

Тоа дали господин Mutt (псевдонимот на Дишан за таа прилика) ја направил „Фонтаната“ со сопствени раце или не, не е важно. Тој ја ИЗБРАЛ.

Го зел вообичаениот предмет и го поставил на тој начин што неговото употребено значење се губи под новиот наслов и новиот агол на набљудување - за тој објект создал нова идеја.

Овие идеи нѐ припремаат за работата на Кенет Креиг (Ken- neth Craig) кој во статијата The Nature of Explanation, 1943 год., го гледа мозокот како „модел” за реалноста, таков да кога препознаваме нешто во околината, ние го „гледаме” тоа преку нешта што ќе ја водат нашата интеракција со тој објект.

Која е разликата меѓу уметникот што си го сакати телото и оној што го сече или уништува платното за да го порекне како објект на експресија?

Тоа е романтичарски став на уметникот кому и понатаму му е потребен објект - дури и кога тој самиот е тој објект - за да го порекне. (Цларк 1973:118) Она по што боди арт навистина се разликува од другите современи уметнички трендови е сложената презентација на субјективноста.

За него е важно при работата на било кој, а особено на станбен објект, да бидат вклучени сите оние кои на било кој начин се поврзани со тој објект, а тоа, исто така, освен архитектите, се и инжинерите, работниците, мајсторите од разни профили и на крај, но не и помалку важни, самите идни станари.

Изобилни се квир-студиите на популарните медиуми, но речиси сите се сосредоточуваат на културниот објект и прават негова идеолошка критика, покажувајќи како тој објект го обликуваат и како ги репродуцира режимите на хетеронормативноста (или на расата, на класата и на нацијата) и/или како им се опира.

Ова елементарно согледување претставува основа за повеќето описи на сложеноста на некој објект: сложеноста е директно пропорционална на должината на најкусиот можен опис на тој објект.

А сега нека ги погледнеме одблиску сродните прашања за тоа како описот што го употребуваме за карактеризирање на некој реален објект ,како на пример збор или број или слика, ја нијансира нашата идеја за сложеноста на тој објект.