тој (зам.) - немир (имн.)

Збор е за неа, мислеше. Тоа е тој немир.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Во пресрет токму на тој немир, како што тој и самиот можеше да очекува, се појави Германија.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Алтернативните светови со својот дигитален изглед само се кулминација на тој немир.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Целиот септември, најубавите денови, и еве сега почетокот на октомври, минуваат во знакот на тоа неспокојство, на тој немир, и во отсуство на било какво седнување зад машината за пишување.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Алтернатив­ните светови со дигитален изглед се некаква кулминација на тој немир.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Затоа ноќна мора, лузни, момчето во срцевата градина, податливи тивки дувкања на спомените, не да се замине, туку да се наслика неповратниот сон на постоењето, да се сака и кога се нема, да си надвор но и внатре, доволно податливо во тој немир, да се биде со срцето кога се сака како жена, кога се сака Македонија, кога се сака внуката.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Сончева полава и наезда на капка роса. тој немир ме завитка во кора и ме претвори во страшлиивец кој што нема нерв за страв.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Рано е: дрвјата за’рѓале таму, при врв, каде што ветрот ги шиба, тој немир тој далечен дах на претпазливиот септември.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)