Во случајот на анорексија, имено, наоѓаме еден посебен случај како субјектот постапува со тој недостиг.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Субјектот обележен со суштински недостиг никогаш не го пронаоѓа објектот што ќе го исполни тој недостиг: како во случајот на „Уметникот што пости” од расказот на Кафка, не постои вистински објект (храна, на пример) којшто би можел да го задоволи субјектот.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)