тој (зам.) - коњ (имн.)

Влезете во кочијата. И тој коњ што го водите.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
„Голема работа, симбол. Вие тој коњ сте го отргнале од војната служба. Како се викате?“
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
И гледа: тој коњ за кој му зборуваше дедо му, се вртел само во круг.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Слушате ли, бројки, тој коњ сум јас! И тој кловн сум јас!
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
А во ноќта, пијан и зол, удираше по вратите на станарите од Нојовиот ковчег, се кикотеше и липаше, беше страв и ревење за судбината на некаков коњ (Слушате ли, бројки: тој коњ сум јас!) за некаков кловн што умирал секој ден (И тој кловн сум јас!), за Јана (Мајко божја, зол е твојот син Исус!), за се, за се, и се колнеше дека никому не му донел добро - се до својот кошмарен и немирен сон простувајќи се од својата будност со закана дека ќе го дигне во воздух Нојовиот ковчег.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Со тој коњ татко ми почна да се занимава со трговија.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Но истата година или на почетокот на другата го подари некому или го продаде. Немаше со што да го храни.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
-Каде е тој коњ што не сум го видел?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- На тој коњ дојававме во планината.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А Андон, каков е тој коњ?
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Тој коњ, јак и тромав, ако не на целиот Козјак а она во Пелинце беше најарен.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Не му премолчав. Му реков: „Симни се од лагата, Руски, оној кој го јава тој коњ нема далеку да одјава“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)