тој (зам.) - дом (имн.)

Никогаш повеќе во тој дом, во таа глува куќа. Никогаш, никогаш!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Стоев во претсобјето, мирисот беше ист како и пред да заминам, оној мирис кој го донесовме со себе кога се вселивме во тој дом кога имав единаесет години, и кој остануваше непроменет и откако Зигмунд се отсели кога имав дваесет и една година, и откако се мажеа и од домот заминуваа моите сестри, и по заминувањето од дома на брат ми Александар, тој мирис на нашиот дом остана ист и откако умре татко кога имав триесет и четири години, една година пред да заминам за Гнездо.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Оти човечката душа е единствениот дом на неговото битие и нема таква поплава што тој дом ќе го однесе, или земјотрес што ќе го срамни, и нема таков оган што ќе го изгори, оти во тој дом живеат оние нешта што се направени од тули кои никогаш нема да се сронат пред забот на времето.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Останал истиот и без мене овие седум години.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
И еве, кога Хелвиг мислеше дека собрал сили да му се спротистави на тој бесчувствен татко и нималку сентименталната мајка, се реши да дојде тука, во тој дом во кој порасна.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
- Каква среќа! Конечно и тој дом да го усреќи детска радост и смеа.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Во тој дом самиот тој беше час актер, час набљудувач, час судија, час суден.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)