тој (зам.) - господин (имн.)

Кајмакамот, муљазимот и бимбашијата долго го коментираа случајот со конзулот и се чудеа откаде никна тој човек уште в зори, кој можеше да го извести и најпосле се загрижија од мислата: „аџаба навистина италијанскиот конзул беше тој господин?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Кајмакамот се присети на случката во битолскиот затвор кога Гоце го насамари мудурот, претставувајќи му се како господин Модијану од Солун, и страшно се возбуди, плашејќи се да не го насамарија сега и него како мудурот во Битола. Ho овој ред од таа страна беше поштеден, бидејќи кога стигна во конакот затече суварија штотуку беше слегол од црниот ат и му подаде писмо од самиот валија со кое го известуваше дека навистина тргнал италијанскиот конзул на кого ќе треба да му ги предадат комитите, доколку немаат свршено работа со нив.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Седнале на тркалезната маса и разговарале, тумачеле, долго време размислувајќи како најсоодветно да го казнат тој господин.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Знае ли тој господин дека постои една убава приказна наречена библија.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
А тој господин, леле, каков интелектуален крадец на души.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
МЕШАЕВ ВТОРИ: (На Љуба) Знаете, чудно нешто: ете - обидот на тој господин, и уште една прекрасна средба, која тукушто ја имав, ме потсетија, дека јас во свое време од немање што да работам се занимавав и со хиромантија, онака, аматерски, но понекогаш многу успешно.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
СИВИЌ: А можеби ние го преценуваме тој господин Клаус.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Ако беше точно тоа, ако на цели народи им е дадена таквата способност, тоа ќе беше најголемиот грев на оној кој управува со нас луѓето и со нашата волја, па нека е тој господин и самиот Господ.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Ви благодарам на љубезноста!“, вели татко ти и чепка со ноктот пред себе.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Му дозволува, замисли си, тој господин Иван Степанович на татко ти што да прави и тоа во неговата сопствена куќа.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)