тој (зам.) - вик (имн.)

Нешто од тој вик се накрева и во мене, ама не ми даваат да го пуштам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И во тој вик не се слуша ниту име, ниту презиме, туку само “о–о-о-а-а-а-!!!” и плачење, и молење, и колнење, и проколнување, и пцости, и лелекање.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
И во тој вик не се слуша ниту име, ниту презиме, туку само “о-о-о-а-а-а!!!” и плачење, и молење, и колнење, и проколнување, и пцости, и лелекање.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)