тој (зам.) - ветар (имн.)

Ветар, надојден како море. тој ветар удираше во прозорците разбивајќи се во капки.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
ПОПЛАДНЕ Одненадеж се покажа тој ветар што ги разотвори прозорците, го издолжи и го обезличи твојот глас, ги расфрла твоите зборови и исчезна.
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
Секој може да ја чита Етика ако му се препушти на тој ветар, тој оган.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Тој ветар ќе ја повлече со себе пешадијата наострена за бој! Веднаш зад петици на коњаницата лута!
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)