Нешто би можело да се вмеша, ненадејна промена на текот на реката или пак некој сокол.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
И ете, како награда за сѐ беше изгубено, како во најубав сон, маѓепсани стоевме на тој брег.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Кога малку повеќе би се оддалечила од брегот, кога би си дозволила да испуши еден Џоинт, трета или четврта цигара, можеби не би можела да се сети каде точно го оставила бебето, посебно не со сите тие растенија, лози и треви, грмушки и дрва, со сиот тој брег како болка од зеленило.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Никој неа не би ја обвинил.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Постои тој брег од жед и од пламен кренат и вик што птица бил, и камен престорен вик!
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)