Одамна не се трпиме, Немој, Аце, ја сам рокенрол цар. добро се знаеме, *рефрен, 2X Ти си ангел-дете, ко кучиња на ланец Без мозак си бе келчо, кажа ми Аце еден на друг лаеме. пред секој твој чекор ти ли ќе удараш европскога шампиона мајки ти прашина мете, главу ќе ти набутам у клозетску шољу Ангели без гаќи, тањирите два пати ги среќан си што си жив, да те ебу коња. секој во свое, брише, Мое рокерско срце престана да тропа не даваш ништо, пиеш само од кристални онесвести се, падна на његови руке не гибај што е мое. чаши, раја плашљиво ѕиркаше унутра никако од шише. само чу: “бреј, почнава и педери да ми Секој од нас Ти добро си дете, задавав муке”. сонува ист сон, еден чичко на тебе пази, тој сам во куќата, ако некој само те чепне, рефрен, па соло. другите под бетон. тој скокнува и го гази. okno.mk | Margina #10 [1995] 87
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Веднаш тој скокнува на рамката и се спушта по јажето во темнината. Долу го чека Едип и трепери.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Околу пладне, кога минувачите ја полнат улицата, тој скокнува, започнува да вика овладеан од изненаден транс.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)