тој (зам.) - пцовиса (гл.)

Коњот живееше во Задругата само тоа лето. Беше нивниот најдобар задружен коњ, но некој го претера и тој пцовиса, превивајќи се брефтајќи и со подуен стомак.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
- Тој умира, - ми рече Кејтеновиот син, - тој пцовисува како бесно куче.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)