тој (зам.) - побрза (гл.)

Тој побрза да се стави на чело на својата голема ордија, која се готвеше да ја нападне австриската престолнина Виена.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Тој побрза од куќата со влечкање и куцање, за да го поздрави дојденецот. „Здраво, г-дине Елисон“, весело викна Сем.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Затоа, за разлика од бегот, тој побрза да ги расчисти утапканите траги, бидејќи и цвеќето што стоеше во вазната среде маса тоа му го одобруваше.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Всушност кога се качивме во Кулата, без да ни раскажува за замомчувањето и за тајните поврзани со него тој побрза да ни ја покаже својата срамота.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
И кога најпосле на Трна ѝ се разболе и последната надеж, Пецето, — тој побрза да ја исплаши дека свети Илија толку се разлутил на неа што не ја дава нивата за манастир, та ете и последното пиленце ќе и го прибере.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И кога дедот Стале го скрши и ова кандило за да го свети Илија пак да седи во темница седум дена, тој побрза и ноќта ја „доведе“ лисицата пред манастирската порта и тука, „потфатена“ од сите четири нозе, ја налегнаа пците и со кожата ги плати кокошките, а дедот Стале му нареди на Стојка да кладе веднаш чаша во кандилото и да му го запали рано пред вечер, оти свршил работа, го накажал арамијата што ги украде кокошките.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Воодушевен од средбата, тој побрза кон него и рече, „Небо, зарем ме заборави? Небо, зарем ме заборави?“
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Дамче веднаш сфати на што може да излезе сето тоа па и тој побрза да го подготви своите.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)