тој (зам.) - одбие (гл.)

Тетка ми го задржуваше на ручек, но тој одби: - Морам да одам до кај Анка, има големи проблеми со синот, гревота е, да ја утешам малку.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Можеби таквиот впечаток се стекнувал бидејќи тој одбива да ѝ е сведок на туѓата болка.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
По одлепувањето од лизгавата писта (веќе неколку дена истураше) стујардесата љубезно го понуди со храна ама тој одби - каква среќа имаше сигурно на сред пат сигурно ќе го фатеше стомак.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Му давам компирчиња, а тој одбива од парите и, гледајќи во децата ми подава.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Викнаа поп, но тој одби и еден од луѓето му отпеа молитва, го исчади со темјан, го кренаа луѓето ковчегот од куќата, го извадија надвор и тргнаа кон гробиштата.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Никој не му го знаел името на убиениот а тој одбил да открие кој е и од каде е.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но јас одбив да прифатам таков грд крај.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Приказната за застреланиот можеше да го означи и свршетокот на приказната за Ведран.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)