Му се противставуваме на Сарафов, зашто, ако тој испратеше оттука луѓе за раководители... ќе станеше катастрофа...“
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Стариот не сакаше да се предаде, вечерта тој испрати дете кај Змејка, порача да му подвикне, изутрина, кога ќе тргнува, како што правеа секогаш, кога се договараа да идат ваму.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Да, но тој испрати под туѓо, нечие , чие и да било име. не го завлече, го стутка и последниот лист.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)