Беше тоа прекрасно парче, навистина. Пергамент -хартија, така се викаше.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Беше беспомошна. Му се препушти на тоа прекрасно чувство... Дојде само од себе. Па и да заврши... ***
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Сѐ уште среќно си спомнувам за тоа прекрасно старче и за оној црн леб донесен во двоколката.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
ТЛ: Кејс и Моли имаат деца? ВГ: Син на Неуроромансер.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
ТЛ: Една од прекрасните работи во Неуроромансер е тоа прекрасно другарство меѓу Моли и Кејс. Тој ѝ пее додека таа си ги трие брадавиците а таа му зборува и му раскажува.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Тогаш не го знаев сето тоа, не ја познавав во детали технологијата на власта; но со интуиција (тоа прекрасно орудие за сознание само на младиот човек), чувствував дека не треба да го потпишам формуларот на Луција.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
ВГ: Како ќе го изведат тоа на филм? Нема Неуроромансер, втор дел.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)