За што друго можеше да му треба тоа дрво ако не за некаква ѓаволштина што му светнала во главата.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Успеа да се добере во коренот на тоа дрво; а ноќта околу не беше воопшто некаква темнинка, што се прикрадува.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Со тоа нашиот град ќе биде посиромашен за едно дрво, за една сенка, за една ладовина, за некое птичје гнездо и не знам за колку кислород што тоа дрво би го создавало кога би се развивало, кога би пораснало!
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
- Можел некој да те види, - треперев, можел некој да го види тоа дрво како што го видов јас.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
„Треба оган да запалиме, не е греано и влага има фатено...“, па му пуштаа термо печка, а тој се лепеше на неа, изненаден дека брзо загреваат тоа дрвата во камионот.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)