Не може јунак да трае, ропство му тежи над глава, ни може мајка да гледа се в тија солзи крвави.
„Песни“
од Коле Неделковски
(1941)
Во тие солзи Томо го прочита сето нејзино каење. Нејзината младешка незрелост и избрзаност.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Што раскажував, за разделбата, добро, тие солзи ме удавија.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Самата таа не можеше да си објасни зошто и навреа тие солзи на очите. Се заврте пак.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)