ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Тие знаеле дека: ако Бог те сака те мачи, те искушува, ти дава страдание за да те прочисти, да те поготви на духовен раст. ***

Тие знаеја дека ќе мине!

Го броев и Александар, другиот мој чичко, мојот идол!

А само тие знаат колку бргу застаруваат еполетите, како се сушат воздишките и папсуваат погледите, а богами и зошто есента трае до ден-денес

Убавата летна вечер им го правеше животот весел и тие знаеја да ја исползуваат и својата висока општествена положба, и убавата јасна летна вечер, осветлена од полната месечина, украсена со смевот и кикотот на убавите старавински моми, насобрани на чешмата пред кулата.

Оваа шмизла која се наоѓа на неколку метра подоле од духовната „шмизла“ Мајка Тереза можеби ќе внесе малку забуна кај минувачите, но, сепак, тие знаат за што да се одлучат.

Господ да ми прости, тие знаат дека не мислев така.

- Пшт! - велеше Митко. - Ссст! - велеше и Сашо. Тие знаеја дека „мечката“ е претпазлива и итра.

Тие знаат дека тие се првин Срби, а после луѓе.

Но тие знаат оти не е така.

Тие знаат оти во тој говор вистина се имаат особини општи со бугарскиот јазик, но исто така се имаат и особини општи со српскиот јазик, па и такви што се немаат ни во српскиот ни во бугарскиот јазик, а им се својствени само на македонските наречја.

Творците - стручните лица, бараат театарот да им припадне затоа што само тие знаат да ја изградат сценската изјава.

Треварите, колку првиот црн толку вториот висок, се стиснале еден до друг, обајцата во мракот како еден, со една мисла во двоглавоста. - Жолтица, рекле.

Со раната врамена во скинат опинок, со таа втора дамка што можела да ги врати кон многубоштво, тие знаеле дека старецот е мртов од птици до чело и верувале дека од изгниеноста под земја брзо ќе се вообличи издолжена подвижност, најпрвин пелтеста, потоа густа и стврдната, најпрвин човек-труп, потоа труп-земја, најпосле змија-отров за нечија несреќа.

- Неговото чело - погледнете го! Го гледале тоа чело и можеле да го видат она што го виделе пред тоа: на засечената жила лежел црн дукат на мртво месо.

И само тие знаеле дека во жолчката на секое стото воле од овој свет може да се најде грутка по големина и по боја слична на жолтка од сварено гулабово јајце.

Беа тоа едни сосема бели дрвја, имаа вклапнати ветки под тежината на перниците окит; мируваа невистинити дополу скриени во овнешкото руно на небото и само понекогаш, многу ретко, тие знаеја да дадат некаков знак на живот.

Кога немаше фудбалски натпревари тие знаеја да заскитаат низ полето, што се будеше, и таму, крај реките, каде што си ги переа своите кошули и чорапите, да го имаат пак она чувство.

Се прекина една ноќ, беше како нешто само по себе да истече и да скапче и тие знаеја дека сите огромни ќиури од бел, зелен и црн мермер и сите други камчишта и бигорите, сите тажни анѓели и сите камени венци, какви што може да ги има само на едни заборавени гробишта и само во Грција, што дотогаш беа ги престојале мирни меѓу тие маслини сите поминати векови, сега се собрани на средината, здробени, и дека тука веќе немаше што да се прави.

- Не сме поумни од Англичаните, вели Мисајле Ковачот, тие знаат дека кучињата најмногу жалат.

Тие знаат само секира да држат в раце, а не бомби и пушки.

– Их, што си бевме раат досега, бесот да ги фати, што ни го расипаа – почнаа да се жалат старците што останаа со попот и ќефалијата. Тие знаеја што значи Турчин.

Уште од малечки тие знаеја само за појадок и за ручек, а вечерата во нивната куќа не беше позната.

Тие знаеја дека Колобан седи кај бела Бојана; та сите ги тргаше нешто надесно место налево, кај конакот.

Откако подразмислив малку, реков: - Јас веќе имам три девојки од моето одделение, ама не сум сигурен дали тие знаат дека ми се девојки.

Тие знаеја дека од него помош не можат да имаат, но како да не се занесеш во надеж кога ене онаму од ридот да скочиш низ баџа дома на софра ќе се најдеш.

Еба си им кучката да им ја ебам. Тие знаеја чија е државата!

Сигурно тие знаеја што манга е Војне, ама треба да им требаше зашто тие знаеја што манга е и Сврделот.