Но, каде си? Ти и не знаејќи околу мене насели две тишини: една мала, во која те сонувам и чекам, и една голема во која исчезнувам.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
„Подмолна работа. Може да те зграпчи, а ти и да не знаеш.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Можеш ти и подобро. Наведни се повеќе. Не се трудиш доволно. Пониско. Така е веќе добро, другар.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
„Немаш што да се срамиш“, ѝ рече Едо. „Ти и така веќе си во прикаската“.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Потем рече: „Слушај како се пее“ и почна одвратно да рика некаква инаку нежна, љубовна песна, почна да се удира по влакнестите гради (носеше и огромен, крупен златен синџир, околу вратот, со крст, оти тогаш беше модерно да се декларираш како Христијанин), така што сите мораа да прифатат, оти за нас тој беше власт, а кога власта пее, ти и ќе пееш и ќе играш. И ќе маршираш на љубовна песна.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
КАТА: (носи филџани и ги става на огништето пред Мара). Еве ти и филџани.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Не е чудно тоа што човек со човек разговара, чудното е тоа што старецот си седи сам пред колибата, се пече на нежното есенско сонце, гледа преку Гола Глава и си зборува: „Ама ајде, ти и лани не погоди.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
„Сестро, ти и самата си знајш дека и на чупината им е умо во мене. За то јас немам кривица.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Еве ти и тебе три илјади рубли за почеток, вели и ми ги дипли парите на маса.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Еве ти и пари, нека ти се најдат кај тебе, да си купиш што ти треба за јадење.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Сакам да речам, татко ти и не беше создаден за големи радости, а за среќата и да не зборувам.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
НЕДА: Не се нервите. Ти и самиот знаеш дека цела Софија расправа оти го заклал Костова само затоа што му - пререкол?
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Ама јадеме сосила, се мачиме. Мораш! Атер за мртвите. Ако не јадеш ти и тие не ќе јадат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Ене ти и коњ и седло и узда и узенгии, ми рече Николе Солески и ме одведе в пондила.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Ако не знаеш ти и господ не знае, му велам јас оти господ знае за нас само колку што знаеме ние за него.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)