ти (зам.) - и (сврз.)

Гоце Делчев живее во моето срце, во срцето на татко ти, дедо ти и баба ти!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
„Значи“, објасни Пере, „ти и жена ти Агна божем не сте биле во добри односи.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
На кого да се надевам, со кого да се величам јас сирота: еден ти и господ!“
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
И нешто дамнешно, божем непресушливо, силно исчекорува од мене и преку реката, на коњот, низ шумата... и среќни – и јас, и ти и визбата.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Но тоа Арслана уште повеќе го раздразни и почна да се дере на него и да мава со камшикот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Каде ти и ние — извикаа обајцата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ама, таман ние растовариме, и еве ти и агите озгора стената, припукаа на нас, Бре, ќе не јадат пците едни, бре ќе нѐ оберат, ќе ни и земат добитчоките.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Влекле, не влекле, кога си кандисал ти и јас ќе идам со тебе.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ги напсува сите тие што го направија и кревајќи ја раката до челото во знак на поздрав и молба, направи двапати поздрав „да ти се ногу години, да ти се ногу години, бег, ти и господ.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ти и твојот Бојан, Дуковци, шумарот и твоите селани ни подаривте едно такво лето што не се заборава.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Но ќе продолжиме да копаме онака како што сме планирале, а догодина, помни ми го зборот, ти и твоја Елена ќе бидете тие што ќе настојувате да дојдеме. Тоа запомни го...
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Ама не сфаќај ме лошо, војводо! И ти и Бојан, и планинава и твојот добиток, и кучињата, мили сте ми, премили, но ова не е мој свет.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Кога избегаа тажните весталки остана ти и твојот свет оган По падината слегуваше реката реката без корито и без утока.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Ќе дојде татко ти и не ќе има што да вечера. Да оди да купи леб. Па тоа е страшно!
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Саноќ. Нема ниту глас. Само занес. Ти и јас.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
Набргу ќе разбереме што си сакал да кажеш? А бе, ти и гладен и жеден стигна и мајтап да играш со нас...
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Од моментот кога слушнав што ни препорачува размислувам само за тоа дека ти и јас сме повикани да го сочуваме она што тој се обидува да го растури.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Ајде мамо, не зборувај така.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ќе ја пофалиш, Милке мајка ти и ќе ѝ речеш дека многу убаво црта.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
- Фала ти и тебе, ме донесе доовде - одговори станувајќи дедо Васја.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Тој рече не гледајќи: - Ајде, дедо, оди. Ене ги начелниците. Ај со здравје.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
И потем рече: „А кога застанав јас кај ѓаволот, токму пред него, додека ти и Лествичникот го гледавте словото чудно; со очи на нечестивиот, го видов словото. И тоа поинакво се укажа, одошто е“, рече.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Устите им беа полни со големи и гневни, многу значајни и звучни, итри и пламени зборови кои без прекин беа дополнувани со гневно кренати и стегнати тупаници, рацете не им мируваа, туку само се закануваа и со прстот вперен во нас чиниш ни велеа – ТИ и ТИ и ТИ, што чекаш?
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Ти, иако си мала, многу добро се сеќаваш каков убав живот имавте, како сложно и среќно си живееја мајка ти и татко ти.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Одеднаш ме прегрна повлекувајќи ме кон себе, - како да сакаше да каже, што и да е не грижи се, татко ти и јас сме тука. Очите ми се наполнија со солзи.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
- Татко ти и твојата мајка многу се сакаа. Затоа основаа и свој дом. Потоа се родивте ти, па Ели.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
- Имале среќа мајка ти и татко ти, имале среќа, да не останат црни кукавици - си зборуваше тивко, тетка Рајна, сама за себе, притискајќи нѐ до своите скутови.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Ти и твоите драги пријатели започнувате ваша сопствена религија.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ти и твоите пријатели можете да направите сѐ што направиле големите религии и етнички групи во име на нивниот Бог.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Храмот, се разбира се вашите тела.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
А секако имате и право да го направите тоа затоа што... па, погледнете во нивните заоставштини.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Татко ти и јас постојано го чувствуваме твоето отсуство. Куќата ни е страшно празна без тебе.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Ти и твоите рокери многу повеќе го истакнувате првото лице множина! - И тоа ти пречи?
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
- Не можеш да се омажиш за оној стар и исушен жабок. Не давам, разбираш, не давам.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Кој си ти и кој ти ги видел очите да те праша за кого јас ќе се мажам?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Меѓу другото, ти и самиот побара да те оставиме настрана од сева оваа работа.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Наскоро станувате едно, ти и мракот. Следниот ден е проѕирен.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Да бидеш ти и да бидеш сам и да се најдеш пред себеси еден нов ти. И да се почувствуваш и самиот пред себе си нов.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
- Чудна си ти и храбра! Ана ја клава својата дланка на неговите усни.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
„Точно е. Ти и мајка ми тоа добро го знаете, но нас, твоите родени ќерки, во заблуда нѐ држеше; го држеше и целото село.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Додека раскажуваат, ти и позади жолтата линија им дишеш во врат, а и тие тебе.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
- Само Скопје да го видиш. - Па... и тебе, докторе! Ми недостасуваш ти и нашите разговори.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ја подаде на Рада и тивко ѝ шепна: - Ова си ти! Само ти и ниедна друга.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ти и ниедна друга ќе бидеш мајката на моите...
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Е, драги мој, човечки е да се простува, а ти и твојата мајка предвреме ме прогласивте за курва.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Уште ако не си ти и онаа налудничава Душка ќе се претворам во Робинзон. - Робинзонка!
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
„Носи се и ти и твојата конзерва!“, вели жената.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Еден ти и една јас, еднаш во еден агол од една соба...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
„Добро, а ти и мама како се зедовте? Ти ја дојсоја да ја видиш, или те женаја без да ја знајш, поради имото?“ праша Тинето.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
„Ајде, ќе видиш. Ајде, станвај. И татко ти и Тинето ќе дојдат.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Истиот ден, некаде приквечер, дојде мајка ѝ: „Томе, сине, татко ти и јас имаме нешто многу важно со тебе да разговараме. Биди долу за половина час.“
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Во зборовите имаше повеќе чкрботлива смеа отколку пријателска искреност, „Знам, ти и ја испрати душата со кладилница.“
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Но процесот и понатаму ќе продолжи, уште долго откако ти и јас ќе бидеме мртви.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ако сакаш некого, го сакаш, и кога немаш ништо друго да му дадеш, ти и понатаму му даваш љубов.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ти и самиот предвидуваше дека токму тоа ќе го пишува. Сето тоа е глупост.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
3. ОД ЗБОРОВИ ПРЕКУ ГЛАВА КАПАТА МИ СЕ СКИНА - секој од нас, мили брату, те разбира сосем, но штом капа си носел ти и лесно си минал што да речат, пак, повеќето гологлави што се...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Од ден на ден, во очај што водат И каде одиш ти и каде другите одат А каде мислата го губи својот пат? (В Мрак, в маглини, в пеплишта ил в Ад...) Сплоти се во едното Космосот е твојот вечен дом а космосот тажачка што ја практикуваш Весели се, живеј, не стивнувај!
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Овде комшиите не галамат, не се дерат по улица, не мењаат уље на тротоар, не перат теписони на паркинг, не буљат у жена ти и ќерка ти, не тресат теписи на тараби, не се собираат на купчиња у недела од сабајле... Не постојат ни маалски ѓурултии.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Само ти и господ можете да ме спасите, — му рече и му ја предаде кусата манлихера што му ја купи Толе Паша во Софија пред петнаесст години од „Браќа Иванови".
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Така треба, да си слободен, да живејш на слобода како шо мислиш дека ќе ти биде поарно, а не ропски, како шо научил татко ти и нашите чорбаџии.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ела да се порадуваме Ти и јас ти невиден.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Кога ќе ни дојде времето за одење кај вас, ќе се искапеш и ти и ќе се сториш еден штрк, ќе си земеш едно шише вода од другиот извор и ќе си го обесиш на гуша и кога ќе си одиме дома, ќе се потуриш и еве си пак човек.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Момчето на моторните ролшуи дофрли со потсмев: „Ајде, Џо! Тие и нивните бајки. Глупости!“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Нека молчи. Ако некогаш се чуе макар глас за ова, ти и селанецот ќе бидете мртви за помалку од час.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
- Балонов ти го испраќа тетка ти и ти го честита роденденот, - рече баба му читајќи го писмото.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
„На Руската плажа?“, прашувам јас. „Токму на неа“, вели тетин ти и се смешка како победник на кого воопшто не му е важна победата.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Ви благодарам на љубезноста!“, вели татко ти и чепка со ноктот пред себе.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Не знам што е смешно во моите одговори“, рече татко ти и тогаш дури за првпат ја крена високо главата а судијата, оној, господин Предановиќ, со големи бакембарди и црна измазнета коса, за која сите говореа дека ја светнува чистачот на чевли на Корзото, само се накашла и ништо не рече.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Непријатен му е разговорот, а можеби и самото присуство на Иван Степанович, или го сепна она дозволјају што и мене не ме одмина.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Одите кон врвот ти и тишината на шумата. Одеднаш, нестварна глетка - ливада надтежната со шумски јаготки го пробива видното поле, звучниот ѕид... Светот се врти наопаку.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Каде си да заиграм по тебе оти ти и зората сте две виолини во исчекување.
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)
Сега останав и без стрико ти, вели, брат ти и сестра ти ги криеме во Лариса...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А показалците на Дедо Мраз викаа: Ајде, ти, ти и ти!
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Само ти и никој друг не е јунак во единицата...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
А тоа ќе рече дека пушката - сега веќе тој зборува погласно, подвлекувајќи го секој изречен збор _ значи пушката е рачно огнено оружје за уништување одделни живи цели, ова добро да го запамтите, за уништување живи цели, што ќе рече сѐ што ќе се појави пред ова што сега го држам в раце е цел, велам цел, којa ти, ти и ти и сите вие треба таа цел да ја ... да ја уништите.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
БОРИС: Секој си мете пред својот праг. МАТЕЈ: Ти и пред мојот.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
ГАВРИЛ: Потивко! Те слушаат. КИРО: (Гледа околу) Кој? (Пауза) Никого нема. Тука сме само ти и јас.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
КАЈМАКАМОТ: Сме се виделе ти и јас порано? АНГЕЛЕ: Н ... нинн ... нннн ... КАЈМАКАМОТ: Не. Добро. АНГЕЛЕ: Сакав да кажам „не верувам” ефенди.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Мајка ти и тетка ти береа шумски јагоди крај реката, што во јули ги има во огромен број, а јас ја разгледував околината.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Беше лето, - почна тој - кога јас, покојната ти баба Елена, мајка ти и тетка ти Ана (Оце беше уште бебе и ја оставивме во Битола со баба ѝ Менка и дедо ѝ Марко), тргнавме на екскурзија на Пелистер.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Еден ден чичко ми му го кажа тоа на татко ми, но во вид на клевета, а татко ми рече: И ти и Љубица играјте и танцувајте, но да бидете пристојни, со секого кој ќе ве покани, макар и Циган да е, но за време на играњето никако не треба да се зборува, да бидете сериозни.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
- Пак ти и твоите весници, нели!? – ја прекори Марија.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Сево ова го изговарам многу мирно и божем рамнодушно, како да е сосема исто да си дома сам, и да си дома со мајка ти и татко ти.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Ова не е од весниците – ѝ објаснив.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)