Значи некни затоа беше ти тука, па мене ме маслосуаше, а?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
„Луцијо“, реков, „што бараш ти тука?“ Луција ме пресече и рече: „Јан Лудвик, оставете ги формалностите. Седнете и да поминеме на главното.“
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Ги гледаш дождовните капки на елките. Тие тука стојат многу кратко време, светат како лампиончиња, како стаклени прашинки.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)