ти (зам.) - ме (зам.)

— Е, море имаш право, Толе, и главата да ми а скршиш со бардакот, токо да ли е само до мене кривицата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ти ме изгледа, ти ме израни, шо ќе речиш ти, тоа нека биде. Јас твојот лаф не го газа, нели знајш.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Самиот ти ме вовлече во вој алабак табури и за јадење да страдам со своите луѓе.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ти ме гледаше со твоите очи сѐ до опустошените хоризонти.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Знам дека и ти ме чекаш и се молиш пред иконата на Богородица.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
На пример, излегувам од автобусот, потоа мала, искачувачка пауза и одеднаш, додека забревтаните патници сѐ уште се туркаат во мене, твоите дланки, одзади, ти ме гушкаш.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
За жал по првиот мандат власта се смени, а опозицијата веќе не сметаше дека тоа е добра идеја. Штета. Затоа што само тој ден ти ме сакаше.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Знам дека ќе можам да летам. Ти ме научи да живеам сама.
„Курвите на ѓаволот“ од Елена Велјановска (2013)
Едно претпладне поминав многу лошо. Платив за паркинг, час и половина вртев кругови на паркингот околу болницата и не можев да најдам слободно место за паркирање, плачев од нервоза, ти ме чекаш таму, а јас час и половина не можам да најдам каде да се паркирам, па си ветив дека наутро кога е гужва, во иднина, ќе доаѓам со такси, а навечер со автомобил.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
БОГДАН: (сржуе). Ти си крива, сунце ти твоје, ти ме превари.
„Гладна кокошка просо сонуе“ од Блаже Конески (1945)
„Лудвик, ти ме плашиш“, рече. „Ја виде ли Луција? Сигурен ли си дека беше Луција со него?“ „Ја знам Луција“, реков.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Лага е тоа што го говориш. И сепак ти ме привлекуваш.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
— Па ти ме имаш бацувано повеќе од мајка, вели, секогаш кога ќе ти донесев писмо од Никифор, ме бацуваше.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Јас, кога те бранев, ти ме нападна.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Ти ме слушаш, ќе вели, но јас не те слушам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Веќе не сум оној Стево од пред десет години каков што ти ме паметиш. Заборави го тој Стево. Стево е сега друг.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
БОРИС: Јас барем знам што сакам. Не сум молчитолчи. Ти ме издаде.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
БОРИС: Еве јас те учам. МАТЕЈ: Арно ти текна. Кај беше досега? Ти ме мачиш.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
И додека повторуваше Доцнам, доцнам, а ти ме зазборуваш ја отвори вратата и отрча по скалите.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Еј, не се бакнавме! се сети и подзапре дури кај првиот свиок на скалите, ја крена слободната рака во знак на поздрав, испрати еден воздушен бакнеж и исчезна.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Чичко Анѓеле се поздрави со командирот Планински, му пристапи на Трајчета, го прегрна, го избаци и му рече: - Благодарам, Трајче, ти ме спаси!
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Не сакам да пливам по водите на злата судбина!“
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Васј, секогаш кога сакаш да ми помогнеш ти ме фрлаш таму каде што не ми е местото.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Наместо под девет земји девет години пред тебе да ме закопаш Ти ме остави да скитам по патиштата Со сите да те барам и нигде да не те најдам - Така ме раздаде. Така ме уништи.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)
Кога стадото замечтано од ливадата зачудено ќе ме погледне а малото овчарче ми мавне со раката Таго на детството напуштено Тоа ти ме викаш назад во своите сонливи длабочини.
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)