ти (зам.) - стане (гл.)

Симни се долу Дно да му станеш Крв да ти стане Не чекај !
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Немам ништо против таа да ја смени верата и да ти стане жена.“
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
- Денко, Денко, што ти стана? - Спасивме еден живот, Бојанчо! Ќе поулавам од среќа.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Слични сме. Ти си сам и јас сум сам.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Сакам да те видам, да ти станам пријател.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
„Томе, шо ти стана ле? Шо далдиса вака ле чупе? Кај ојде со умо? Шо се случи?“
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Ти обично уста не затвораш, а тогаш целата беше како загубена. Што ти стана?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Леле, ако Фрањо ми се пикнал во цртежите и ако ми ги изџвакал!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Што ти стана? – скокнав и јас по неа, искористувајќи го моментот малку да се приберам од растроеноста што ми ја предизвика спомнувањето на Мартин.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Тоа е третата важна работа за која сакав да те видам – прифати Лета.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Што ти е, ми вели Оливера, што ти стана толку одеднаш?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кога врвеа низ селото, луѓето гледаа зачудено во Скрез и го прашуваа: „Што е, докторе, што ти станало?“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
И така по некој месец од твоето раѓање, те донесе Профим скришно од Албанија и ти стана чедо на ќерка ми и на оваа куќа.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
„Не треба само да критикуваш. Со доселувањето во оваа нова населба и ти стана скопјанец.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Ако ли не, кат пораснеш, ког' јунак ти станеш, срце ти кога затупа, в жили крв заврие, негли, синко, ште отплатиш на мој клетиј крвник...
„Крвава кошула“ од Рајко Жинзифов (1870)
Однекаде слушам, како оддалеку слушам: - Што е, мори Велико, што ти стана, кој те удри? Се обѕрнувам и го здогледувам Лазора Ночески.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Еда, што ти стана толку што зина, ѝ велам, и што остана толку зината?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)