А тебе ти се чинеше ќе ти дојдат слугинки да ти и гледаат твојте и да ти работат, та запињај да се женат девери ти, желки по меот да му лазат, да даде господ златен!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И секој од нив на свој начин му ги објаснуваше кривовштините што ги прави државата (некои тоа го нарекуваа ненародниот систем) и му објаснуваа зошто народот е сиромашен, ненајаден и лошо облечен и дека сите треба да бидат еднакви, сите да имаат работа и плата, а не така како што е сега - ти работи, а некој друг да се богати и богато да живее.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
А ако сакаше слугинка која ќе ти работи за корка сув лебец, таква тешко ќе најдеш.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Иницијатива, амбулантата каде што ти работеше толку години да го носи твоето име.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Му кажав дека јас и синовите сакаме да преземеме иницијатива, амбулантата каде што ти работеше да го носи твоето име (бидејќи, истата немаше име).
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Ало? Пак ли за хонорарот? Ќе видиме. Само ти работи.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Работам една година, заработувам 1700. Ти работиш толку години, колку заработуваш?
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
На пилето ќе му речеш: „како што ти работат крилјата, така да ми работат рацете, прстите“ . И кошула ќе веземе, ѝ велам, твоја рака ракавите ќе ги везе.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ти работиш и само си ја бараш сенката, а сенка никаде нема. Секаде сенката е подгазена, потфатена.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И разбрав тогаш како се спие исправено, на одење. Чекорите ти работат, а душата ти спие. 166
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)