ти (зам.) - признае (гл.)

Но ако не бевме и двете токму тоа: (недоразбирања што се движат едното спроти другото), кажи, каде тогаш ќе се сретневме?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И ќе ти признам зошто. Пак поради таа пуста пичка. Многу сум лифен по жени. Си признавам.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Тогаш сѐ ќе ти признаат, ми вели.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Веднаш штом те видов знаев дека јас и ти...но сега и не е важно.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
И да ти признаам, (барем тоа можам): љубопитството ме доведе и на твојот погреб, иако, знам, дека дури и самото мое појавување овде и во овој час ти го сметаш за некоректно па дури и непристојно со оглед на некои од нашите поранешни среќавања.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дики: Грета, ќе ти признаам, сето ова ме збунува.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)