Ја искористив неговата збунетост и уште му реков: “Никој не ти пречи!
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
И јас ти пречам, нели?, велам јас.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
КИРО: Ако ти пречам, ќе одам. (Пауза) Сте се пикнале во едно сопче.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
МАТЕЈ: Ти пречи музиката? БОРИС: Не. Баш одмара.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
- Да! Сега ти пречи, а кога спиеше, а повеќе кога не спиеше на тој кревет, не ти пречеше, - се пошегува Томо.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
- Не ти пречи овој мирис од нафта? - го извлеков од себе последниот остаток од добрата волја додека седнував.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
- Седи кај сакаш. - Па би сакал да ги разгледам твоите книги, ако не ти пречи.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Ти и твоите рокери многу повеќе го истакнувате првото лице множина! - И тоа ти пречи?
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)