Пред да те видам, нема да ти пишувам. Те посакувам.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Ти пишувам за да ми олесни малку во душава (ако може да ми олесне) со надеж дека ќе се вратиш (ако се вратиш).
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Ја гледа Богдан Видуша допрена до него на сликата пред училишната врата и му навираат нејзини зборови од писмото што го најде во ковчегот заедно со другите неиспратени писма: „Еве ти пишувам пак, иако не знам каде да ти го пратам писмово.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Најпосле ти немаш слух за мојот речник и би помодрел од бес кога би ти рекол - неочекувано се видов мртов и ти пишувам мртов.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
41. Неколку денови ти пишував пораки на твојот профил на Фејсбук.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Ти пишував за сѐ што се случува наоколу, за децата, за роднините и пријателите, за сите мои размислувања, за сите збиднувања… Така ја празнев душата.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Во мене сега вирее добрата намера, онаа потреба за која еднаш веќе ти пишував - да изорам нива, да посадам дрво, да ископам длабок бунар, па и црква да изградам и на неа, место еден, два крста да ставам.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Како што ти пишувам, таа е затворена и со никого не ѝ позволуваат да се види и зборува.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Зошто да покажуваш кој си дење ноќе? Не мора сѐ да ти пишува на чело.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Наполно сум сигурна дека госпоѓата Лејбовиц, таинствената дама на која ѝ е посветена Твојата последна книга деветтата книга од Твојот балкански серијал што продолжува решила да Ти пишува токму затоа што ја почувствувала и среќно ја декодирала токму неискажливата димензија на Твоето авторско писмо: неговата имплицитна тишина.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Всушност, во тоа важно писмо госпоѓата Лајбовиц се обидува да ти објасни зошто (воопшто) се решила да кореспондира со Тебе: тоа го сторила исклучително поради својата фасцинација од светот на твоите родители и онаа чудесна тишина, Барт би ја нарекол Љубов, која нив ги одржува обединети во текот на многу години (Старова, 2008: 22).
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
И да не продолжиш да ја запишуваш, посветувајќи и се целосно!
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
И верувам дека тоа ќе придонесе за моето оздравување”.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Во едно писмо напишано во септември таа година, Винсент му кажува на својот брат каде си го бара лекот: „Мил брате – секогаш ти пишувам во паузата од работата – работам напорно како вистински безумник, чувствувам придушена страст за работа повеќе од кога и да било.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)