ти (зам.) - паѓа (гл.)

Дури и косата ти паѓа во прамени. Гледај!“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тешко ли ти паѓа едно такво признание?“
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ме следеа и чекаа - бесмислица! - да ме стапнат со атентаторска бомба в пазуви, со тајни материјали од онаа букурешка седница на која беше донесена Резолуцијата, со докази поради кои главата, сама од себе, ти паѓа пред нозе.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Незгодно ти паѓа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ти паѓа пепел од небото, ти се расат очите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ама, паднала полноќ, ти паѓаат и очите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
На петиците ти се поткрева телото, а на прсти ти паѓа, се начекува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Таа срипа како попарена: - Што ти паѓа на памет? - викна изненадена.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Јас?! Кај Билјана? Што ти паѓа на памет! Со кого таму да си играм?
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Ме следеа и чекаа - бесмислица! - да ме стапнат со атентаторска бомба в пазуви, со тајни материјали од онаа букурешка седница на која беше донесена Резолуцијата, со докази заради кои главата, самата од себе, ти паѓа пред нозе.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Знаеш откопувањето не е лесно. Просто не ти оди. Од многу искуство си станала неспретна, не небрежна: сѐ ти паѓа од рака.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Ти паѓа жал за човекот, ама повеќе ти е жал за тебе и го испушташ меѓу буките.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)