- Зошто пушката ти лежи фрлена? - праша и се пресегна преку него, ја грабна, се повлече во поврзниот ров, ја погледна. - Закочена, - рече прекорно.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Ти лежеше во твојот кревет со инфузиите кои што течеа низ твоите вени.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Душата ти е болна, дробовите ракија ти ги гризе, а ти лежиш и молчиш.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)