ти (зам.) - капе (гл.)

Никако не оди: крв ти капе од лицето. Такво беше сакањето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И затоа, не облекувај туѓи чевли или ќе ти ги стуткаат прстите на нозете и плускавци ќе ти се наредат по петиците, па кога ќе ти пукаат, сите ќе ја видат крвта што ти капе од меурите.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Ја гледав мајката на моите идни деца, не кажа ништо-дишеше Маја, крај мене; Модрите погледи ти вриштеа под капаците затворени и мала солза ти капеше по лицето- семка која в грло ми садеше тишина.
„Омајнина“ од Афродита Николова (2010)
Нѐ тераа да вршиме трње, вели, боси нѐ тераа да трчаме по трњето, вели, оптежи, приврши, те удираат, те дупат, јаго, јаго, а крв ти капе од стапалата, оптежи, приврши, нѐ сакатија...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)