ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Ти имал кожа од јагне штотуку заклано, па решил да му ја пришие на јарето.

Та си реков, да проговорам, да те прашам, ти имаш познати, дали има прилика да ми помогнеш да купам стан на отплата, ама првин да сториш некако да влезам на работа во шеќеранана, во државно, макар сезонски во почетокот“.

- Ти имаш ли намуз или не! - Ти не ме оставаш да се омажам, - рече таа низ плачот, горко. - Ја, за овој ќелеш!

И ти имаш уши да чуеш, и знаеш поарно од мене, туку се правиш дека не слушаш, ти се живее, не ти се умира, таму е работата!

- Него ти имаш ли намера да се жениш? - го прашав ко од пушка Тогаш Шољич ја лупна чашата од маса, отиде до дивидито и неочекувано ја рокна „Ерген одев мајко поарно ми беше” , а атмосферата во дневната набрзо се вжешти.

- Младене - почнува учителот. - Ти имаш прекрасни другари.

Татко ти имаше дарба. Можеше, ако сакаше, да напише роман. Ми напиша многу песни“.

и еден ден се појави полковиот командир, на еден бел коњ, коњот игра, не гази на земјата, беше бил заробен од Англичаните, и кога дојде му даде команда на ротниот командир и на другите офицери да се тргнат подалеку од војниците, и тие сите се тргнаа едно двеста чекори, и полковиот командир не прашува кој каква мака има, или некоја поплака да има, и излезе еден, Ристе се викаше, а тој пак сето време само главата навалена и само зачуден, и со никого ни а, ни бе, и мајката, си мислиме, на толку молчење, сега најде да зборува, а тој ти имал мака, полкот негов ја збркал работата, а го окривиле и Ристета и го осудиле седум години затвор да лежи по завршувањето на војната, и Ристета цела недела пред тоа го учел еден адвокат од Скопје како да се пожали, го вежбал за докладот, како да се претстави и како да се поплаче и Ристе станува, јас бев часовој, вели, кога стана тоа, а имам и часовник добиено за храброст, ама јас не бев таму, кај што стана колењето и му кажува сѐ како што било,

А сега, ко посрано дете се мешколи пред нас, си мислам, - За држава треба цар, даскали, доктори, писари, вели војводата, а ти имаш само болви и болвосерки.

- Треба, треба... Ти имаш со што да ораш. Коњчето нека ти е живо.

Е голем мерак ти имам по пусти пари.

Можеби ти имаш многу вакви мигови.. но јас само го чекам мигот со тебе... за жед на срцето за возбуда... на телото за треперење... на животот живост..

Разбирам, може да има повеќе причини, но дали и ти имаш свое толкување?

Камилски во мигот беше изненаден од Татковото прашање, но не беше и неподготвен да одговори: Јас имам свое објаснување за балканското буре барут, дури и за кажувањето дека Балканот е и барутана на Европа!

- Треба, треба... Ти имаш со што да ораш. Коњчето нека ти е живо.

- Па ОК. Се надевам дека и ти имаш видено синтетички сини боксерки на тезгите по пазарите.

- Одамна те следат? Мислам тука ти имаш цел гардиски центар... зарем никогаш не ти ја претресувале куќата? - Не никогаш. По тоа прашање си спијам раат.

„Друг пример“, рече тој. „Пред неколку години ти имаше една навистина сериозна халуцинација.

Јас без плата, а ти со палата јас без покрив, а ти со три ката се колнеш во ќерката, таа малата на крај до балчак ти ја еба мамата Татина миленичка еврата ги спичка со дилерот Лука хорс у вена пука судбина лоша те погоди малер слушам и жена ти имала швалер

Веднаш да одите додека некој не ве испреварил... “ рече Васко и се сврте кон Еда: „Ти имаш со што да станеш свој човек. Не го гледај овој копук Марка...“

Горјан го забележа кавалчето во појасот на Трајчета и рече: - Ти имаш кавалче? - Да, имам.

- Колку пати ти имам речено дека прстите се одвишни кога е во прашање срцето!

Татко ти имаше право кога велеше дека затворените очи го чуваат срцето, а и на умот му помагаат.

Севишниот како да ги внел и во својот благослов кога нѐ создавал. Дедо ти имаше право.

„Проблемите со нашите болести“, велеше, „настапуваат тогаш кога ќе бидеме упатени во валканиците на животот а не сме во состојба да помогнеме тие да се изменат.

- Не, - рече, - ти имаш сипаници. Брзо оди дома за да не префатат децата. И кажи ѝ на баба ти.

А да, ти имаше куче - ама, сепак, и тие гризат! Маче си е маче!

ако не можам да те сакам, вели, ќе можам да те тепам, како ѓуптинот ѓупката, вели, првин ќе те завиткам во една черга, вели, за да не можам на место да те отепам, и после ќе мавам, ќе мавам, вели, дури да ме заболи раката ќе мавам, дури да те засакам повторно, вели, и после на секое удрено место ќе те бацувам, вели, за да се сетиш зошто било тепањето, вели, младоста сонува, му велам, а староста само се сеќава на сонот, рекол некој, колку деца ќе имаме, прашува Горачинов, јас веќе имам едно, велам, ти имаш, вели, но сакам и јас да имам,

Ти имаш авторитет. Тој мора да излезе одовде. Ако треба и сосила. Ова е твоја куќа.

- Дедо ти имаше прилично среден живот, без поголеми нервози, - додаде со поспокоен глас.

Петре, ибн Бајко, иако манастирот беше, што се вели, не само близу туку поблизу и од трепката до окото, веднаш спроти Скопје, над реката Серава, а на ридот што се вика Вергин, одвај дочека да го пратат на панаѓурот со манастирските чоеци, па да слезе во градот како што тој милее, да слезе и да го разгледа градот што ти имал сто и дваесет чешми и сто и дваесет џамии, над четириесет меани и маала, себил анои и амами, за кои беше многу слушал.

Колкот веќе го болеше и стапалата му мрзнеа, ама тој од Туз-пазар, наместо да се управи кон мостот на Вардар, оној мост што ти имал четиринаесет сводови, а бил од вакуфијата на гази Иса-бег, појде да ги разгледува маалата.

Ти имаш брат, не е шега! – и пак, божем случајно, ми ги покажа мускулите.

- Престани ти со тоа, ќе те убиеле – ѝ подвикнав – само ти имаш татко и мајка, мислиш нашите не се исто така загрижени како твоите!

Убава работа е да имаш голем брат – си мислев.

- Да, но ти знаеш – рече таа – јас ќе добијам таква казна од нив што ни на сон не сум можела да ја сонувам.