ти (зам.) - дава (гл.)

- Ти давам, не ти земам, - ми вели претседателот. Тоа е точно. Како да се бунам!
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
СЛУГАТА: Не се подбивам. Јас заминувам… Дај ми прошка и ти давам прошка.
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
ВЕТА: Ти се подбиваш со мене! Тоа не е убаво! Е, кога е така, не ти давам прошка!
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
Ти давам ритмика, метрика безмерна. Оргазам сум и настинка за оние кои ми бараат уште првата вечер.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Шака не е. Нови берданки за по три лири кој ти дава?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Место берданки, Трајко најде суровици, измешани со стари палечници — да тежат, а место фишеци — сандакот беше полн со песок.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Политиката е чиста математика – плус и минус, множено и делено, ти давам – ми даваш, ти барам – ми бараш, на крајот победува оној што знае што сака, па бара најмногу, а дава најмалку, особено ако е посилен од другиот.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
ИВАН: Престани. Станува збор за човек, по ѓаволите. Што ти дава право да зборуваш така...
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Додека се симнувам по скалите од горе надоле слушам шепотење: „Ама ти давам ишарет цело време, не зборувај против партиите, овој градоначалник, оној градоначалник, гарант е од некоја партија.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
- Не ти давам, му велам, таа ракија до оваа пропаст те доведе и не ти давам, Сакаш лути ми се, сакаш не, му велам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
ќе те дупат муви и горештината и ќе скапуваш, да не можеш да се мрднеш, и во Серес им ги турнавме куќите за да правиме окопи, и земјата е секаде празна, народот бега, а окопите ни беа покрај пругата, оти полето беше под вода, а почна и маларија, трески големи и секое утро врви човек и ти дава кинин во окопите и ние го пиеме ко ракија, а горчи, леле мајко и ти даваат некој пченкарен леб, може човек да отепаш со лебот и некогаш ќе сварат грав, ама грав нема, само неколку зрна се бркаат во казанот, и не можат да се сретнат, да се видат
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Не говори у строју! Не ти даваат ни да прашаш за нешто, ни да кажеш, ако знаеш да кажеш.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Зошто ти е гајдата, Јоше, велам, кога жалта не ти дава да свириш?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А тебе не ти даваат време ни вода да се напиеш, да се плиснеш под гушата. Не смеееш со проштение, ни понадвор да мрднеш.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Помошта на луѓето ти дава надеж и крилца.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сите туѓа мајка ти пцујат. Никој не ти дава друго место, друго за да бидеш.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ајде, веќе легни си, вели, легни скости се, не ти даваат јадење од тоа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Наоколу само ликови, сенки, зборови... итаат секаде а јас само таму некаде... каде се спојуваат бесконечноста и мигот... каде сенките се сенки и во ноќта... во одаите на скриените спомени во ходниците на копнежите... таму и она ништо е сѐ... а тоа сѐ е она што ти дава сила... за денот, за ноќта, сонот, за некаде каде никогаш не ќе појдеш, каде еднаш некаде... Едноставно, а незаборавно...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
А мувлет, реков, ти давам, од денес до задутре, два дена и три ноќи!
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Тие ќе му бидат слуги на Свети Ѓорѓија, збор ти давам”.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Лечи многу болести: слабокрвност, скреж, подриг, слабо варење на храната, дава кувет, ја ослободува душата од грижи, од мачнотии и напнатост, од злоќа и с'клет, ти дава сила и волја; во божјите книги се вели: виното е внатрешно сонце: те осветлува и те грее; виното е жив оган споен со жива вода; во „Песна над песните“ се вели: виното е божја љубов, вистина и мудрост; во Книгата на постанокот се вели: виното е дар над сите дарови што господ им го дал на луѓето.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Јас, матрица, матка, матерка, модра, мадра, мудра матрона од Другиот свет (не, овој никогаш не ми бил доволен!) ти повелам: влези во морето не мисли на немоќта оти никогаш не знаеш колку ќе издржиш и во болот, и во ужитокот пливај до кајшто гледаш а гледај далеку, секогаш подалеку јас глаголам задумно на 'ртот зборувам на својот мајчин јазик (о, какво олеснување, каква удобност!) и сила ти давам а не утеха!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
И подарок песна денес ти давам ка тебе вечен Пирински џин, за нашата гордост и твојата слава ти пеам песна, народен син!
„Мое село“ од Ванчо Николески (1950)
Да немаш доверба спрема оној што те храни, што ти дава ќош и рогозина и веленце за да се стоплиш, ти подава вода, нозете ти ги мие и го дели лебот и солта со тебе!?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
И после ќе ти даваат зелени пиперки и зелка, и така ќе ни ги отворат очите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не ти даваат време да си ги кренеш панталоните.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не ти даваат и глава да поткренеш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Добро, ми велат, тебе ќе ти даваме телешко.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не те оставаат многу таму, не ти даваат колку што треба.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не ни текнува друго да си речеме. А и немаш време, не ти даваат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе ти наплатат, на пример, билет, а билет не ти даваат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Некоја голема вода застанала меѓу нас и не ти дава да поминеш...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Не плаши се, ќе те чувам, ќе ти давам млекце, - нежно шепотеше детето.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Но сонцето, кое од небото гледаше што се случи со стариот даб, налутено рече: - Штом не сакаш да пееш и не ги почитуваш старите, не ти давам да им се радуваш на моите зраци! - и се скри зад еден облак.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)