ти (зам.) - бев (гл.)

Ама тебе бучавата ти беше музика.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Се сеќаваш какво ти беше коленото?
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
- Малку ти беше кршење камења?
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
„Замисли“, рече таа. „Додека ти беше на пат, ми се скршија пет чаши. И да видиш...“
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Според вашите реакции, другари, во оваа намера нашиот Боге успеал!“
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Збровите со кои се трудеше да ме одбраниш умни ти беа, батка, и добро обмислени.: „Афериве што се обидуваме да му ги припишеме на наш Боге, тврдам јас, се обични скалила од чад по кои се обидува неговото машко его да се покачи повисоко од другите.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Станав за да проверам. Ти беше заспан“.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се чуди со ужас и денес албанското племе што јунак татко ти беше; со славата побратен, сердар, тој целото време беше на херојство решен.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Откри нешто, што те исуши откорен; откри нешто, што помина низ целиот тебе како рофја, те изгоре и те остави да се меткаш со денови по шумата, по беспаќата, а деновите ти беа сосема црни.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
„Каков ти беше излогот! Ти не знаеш! Чаеви од тревки, цветови и плодови во сите можни бои, распоредени во големи тегли како епрувети, со капаци како од мармалад од шипки од Подравка“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Кај мене ќе ти беше прекрасно, ќе живееше среќно, а не вака: си избегал овде да живееш како пустиник...“
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Ти беше мошне исцрпен со твојот преглед на можните турцизми кои можат да се најдат на нашата листа.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
„Мислеше да ме измамиш“, рече тој. „Тоа ти беше глупаво. Застани поисправено. Погледни ме в лице.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ти беше укинат, отповикан: „испарен“ беше вообичаениот збор.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Името ти беше отстранувано од регистрите, секој запис за сѐ што некогаш си сторил се бришеше, твоето некогашно постоење беше одречено, а потоа заборавено.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Те погледнав свету И мрачен ти беше (божем погрешен) Црно на бело крстозбор решен Кон светлина божем почна да идеш Но рабови тенки, кршлива рамка И овде-онде-пак црна дамка Те допрев потоа за сигурна да бидам Дали по патекава мека и тенка Можам воопшто на кај тебе да идам Или мене само така ми се виде А по текот твој и други видов нешта Девојка невешта по истиот пат Со мисли во облаци чекори кон Ад Со допир стаклен и смирен поглед Ко кукавица птица в незнаен лет А зад неа: надзирам јас со двоглед: – гледам кристално јасно низ овој проѕирен свет! 2001
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Сѐ ти беше преку глава, сите болни тормозења…
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Јас и ти бевме во ресторан на вечера со пријателите, беше задушливо зошто сите пушевме и пиевме алкохол.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
— И за малку слинките што не ѝ протекоа, па си вели: „Магарице стара, стрвла една! Ами ако не ти беше празен поасот?
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Да ме земаше и мене. – Белки танцот со грофот Чано не ти беше еднинствениот? – Може така да се рече.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
А и ти беше личен во машката носија! – Требаше, со тоа, да ја покажеме древноста и убавината на нашите носии, нашата виталност... – дополни Татко. – Џамаданчето, сето извезено со сребрена срма, уште го чувам.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Со татко ти бевме другари. Поздрави ја мајка ти!
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
- Ти беше првоборец, зарем не? - почнав, а уште не бев седнат. - Бев. И уште сум. - Знам - реков.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- И што мислиш, дали еден првоборец може да се престори обичен убиец, или така нешто, или тоа е забрането?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Веднаш, запираше, и ја преземаше самиот контролата над расправите...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Тој ти беше прав професор!...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Впрочем тој никогаш не ги поднесуваше долгите спорови...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Баба Марија не го спомнуваше долапот. Воопшто земено, баба ти беше мирна стамена жена.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Луман додаде: - Ти бев лут како рис, ама молбата на Дика ме смири, ќе ти простам.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Знаеш, сѐ она што го зборувам за него, за Семјон, за рускиот човек што ти беше татко, кој и самиот се чудеше колку е Русин бидејќи мајка му била Украинка а таткото Козак, само е делче или така да се изразам најмалото делче од вистината за него, бидејќи тој, покрај мене помина без да го допрам; тој беше, ете, да не должам, една голема отсутност.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Мислам дека ти беше виновникот што мачорот се пресели на багремот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Имаше куп хартија околу себе и јас бев воодушевен од големината на материјалот која тој ја имаше напишано.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Додека читаше, си мислев колку е прекрасно да најдеш некој толку плоден писател, баш во моментот кога ти беа потребни “звуци” за твоите звучни филмови.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Мислам дека мислеше дека сум импресиониран од големината на Рониевата работа.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ти беше мое прибежиште, најинтимно засолниште за мојата соголена, ранлива душа.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Кога те имав тебе мислев дека го имам целиот свет.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
БОРИС: Ќе бараш хи-фи? Нема хи-фи, Матеј. Тоа е измислица. Боговите ги мачат луѓето. Каде ти е косата. Зошто ја пресече? Убава ти беше.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
БОРИС: И досега ти беше така. Со тоа што куќава беше моја и сметките ги плаќав јас.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
ВЕРА: Сакаш да јадеш? СИМОН: Дај ракија. ВЕРА: Доста ти беше.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
БОРИС: Ти друго нешто да знаеше да кажеш кај ќе ти беше крајот. Матеј?
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
— И ти беше кај началникот? — И јас, велам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Зар толку не ти беше жал?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Некој ни ја нагазува жицата, велам, ти беше на станица во Потма?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)