тебе (зам.) - секогаш (прил.)

„Свиња подофицерска“, кркореше врело. „Заплашуваш, зашто кралот те потплатил, зашто бел леб за тебе секогаш ќе има.“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Те нема дури ни формално: доколку внимателно ги препрочиташ сите 64 нејзини писма, коишто (впрочем!) го претставуваат најдобриот и најинтересен дел од Твојот епистоларен роман, лесно ќе забележиш дека Елен Лејбовиц Тебе секогаш Ти се обраќа со неутрална формулација Господине, а безмалку во секое обраќање нагласува дека информациите (за Тебе и за Твоите книжевни и други планови) воопшто не ја интересираат.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Ќе Те потсетам госпоѓа Лејбовиц неа ја дефинира како литература која и не се занимава со друго освен со длабините на душата (Старова, 2008: 10).
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
На Твојата машка натура навистина $ требаше многу време (неколку години!) сосема да го разбере, а потоа и да го прифати она што Твојата луцидна пријателка постојано го преповторува: Посебните врски што јас ги одржувам со вашите книги ме водат до мисла дека за тоа што ме учат за вас е бескрајно подлабоко и побитно отколку с што би можеле вие да ми раскажете.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Таа ја прифати играта на зборовите. - А кога е празно? Ѝ реков: - Тоа никогаш не било празно. Тебе секогаш сум те познавал.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Крај тебе секогаш и кога не е, наутро мисла, навечер мир.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
„Да, со тебе секогаш е така. Почекај да се случи!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Ох, мори Васке, со тебе секогаш најголеми проблеми“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Сакаш да речеш дека не донесов тавче со ориз“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)