Знаеш, наши сме, тебе можам да ти кажам: домаќинката ми донесе приновче...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Во секој момент напнатоста во тебе може да се претвори во некој видлив симптом.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ем, тако ми Бога, чедо, тебе може да ти се чини лага, ама мене за вистина, чунки ми е приказано од деда прадеда; чунки во стар век, синко, не лажеа нашите стари како сега што лажат младите.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
АНТИЦА: Ич не е срамота. Како за тебе може да се каже дека е згодна прилика.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Зашто само тебе може да те замисли како го чекаш, како кралица, секогаш подготвена, само за него.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Зошто само пред тебе можам да го разголам срцето без срам само на тебе можам со емоции да се предадам...
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)