тебе (зам.) - има (гл.)

- Во тебе има сјај што никој не е способен да го затемни.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Во тебе имав голема доверба, ти имаше големо срце кое беше срце и на семејството.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
За тебе имало збор за да проговориш!
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Она му рекла: - Не се фали, оти од тебе има појунак на свето! 'Рслано скокнал и рекол на мечката: - Кој е појунак од мене?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Добивме пакет од татко ми. И за тебе има нешто.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
И токму кога решивме да ги изедеме сендвичите што ги носевме и да си отпочинеме изморено од големото возбудување, дедо срипа како змија како да го каснала, ми го подаде помалиот пиштол, го откачи петлето на својот, и викна: - Внимавај, на пет чекори од тебе има мечка!
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Во тебе има само лага, лага, лага. Ништо друго, само тоа.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)