Второто дело објавено на француски јазик Татковите книги (Les livres de mon père) ја изнесува на книжевен показ историјата на една семејна библиотека.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Текот на многу таткови мисли, можеше верно да се открива врз страниците на неговите отворени книги врз кои имаше истресено најмногу пепел – најмногу врз светите книги, нападната и разлеана врз редовите за време на неговите занесни читања кога забораваше да ја истресе во пепелникот што Мајка постојано го ставаше пред него.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Продолжуваше да се внесува во читањето на Татковите книги, како последна редовна молитва до крајот на животот.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Беше јасно оти ја бев заслужил оваа голема наклоност на Мајка да се грижам за книгите, по објавувањето на романот Татковите книги, во која се раскажуваше нејзиниот живот, нашиот живот.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Каталогот Ла Ринашенте го криеше, среде Татковите книги, кодот на Мајкината „италијанска врска”.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Вистинските книги во балканскиот семеен егзил се сметаа како столбови на нашата куќа.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)