- Нека не те чуди ова прашање, - се здаде Кире, прекинувајќи го за момент цртањето.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
- Нека не те чуди, - му вели сопатникот. – Тие во слогата и меѓусебното разбирање ја открија тајната на радоста.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Овака имам нешто да правам, а како такав сам тврдоглав и тоа ништо да не те чуди, бидејќи сите ние Прокопиеви сме изникнати од таков род.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
И многу убаво си помина. ... а како таков сум тврдоглав и тоа ништо да не те чуди, бидејќи сите ние Прокопиеви сме изникнали од таков род.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Ќе ме придружуваш до куќата на мајка ми?
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Ништо не те чуди и на сè си подготвен.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Само ти, моја душичке, сето тоа го впиваше во себе и ништо не те чудеше.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Во името на сите свети племиња Се колнам – ова се денови луди Дете мое неродено и неименувано Пред да бидеш каменувано Сакам да знаеш и да не те чуди Оти подобро се живее во блуд Отколку во заблуди! 2008
„Сите притоки се слеваат во моето корито“
од Марта Маркоска
(2009)
- Тоа не би требало да те чуди.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
а чудата „чудата понекогаш се случуваат катадневно и престануваат да те чудат а потоа пак ништо не се случува и тоа си е најнормално“ рече Снешко Белчо* најубавото зимско дворно страшило од кое не се плаши ни министерот за внатрешни работи* лично чудно зарем не 25.12.2001.
„Три напред три назад“
од Јовица Ивановски
(2004)