За тебе тоа беше ноќ што ќе те прогонува во соништата.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Буквално болен од љубов, стенкајќи одвнатре со секое нишање на возот и загрижен дека засекогаш сум оштетен, ѕиркав надвор во жолто-осветлените станици каде осамени мажи стоеја пред огромни реклами, слики на раскошни манекенки изобличени со графити - истите стари навреди и повици; ДА ТЕ ЕБАМ, ПУШИ МИ ГО.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
(Додека те прогонуваат голтници чекаш во скривница. Го чуваш стекнатото спокојство. Недостојните и врз најчистите намери трупаат грагор).
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Тоа запишано проклетство Детство, чудесно и мирисно За стари дни сокриено Во тебе, во градината твоја, Во која се сонува и сонува И кога те прогонува Времето.
„Сонети“
од Михаил Ренџов
(1987)
Во овој доцен час изгледаше како светот да им е предаден на мажи кои се без жена, мажи кои со понизна трпеливост чекаат нешто неодредено како што јас ги исчекував нашите средби.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Сакав само да ти речам дека јас, по таа средба, повеќе нема да направам ниеден чекор потаму и да те прогонам.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Не ќе има место на земјава за тебе, ниту едно местенце, сеедно ќе те прогонуваат, непрестајно како некое мало, исфрлено кученце. Оди, оди!
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Дојди си кај нас и јас ќе ти помогнам и работа да најдиш и властите да не те прогонуваат...“
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)