„Ќе те присилам да признаеш. Ќе те одведам одовде со готово признание.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Или невидливата сила на универзумот ќе те присили да се вратиш на пристаништето за да ја побараш загубената љубов, зошто само така можеш да продолжиш.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Ако сакаш да возиш автомобил - а никој не те присилува - ќе се запишеш во школо, учиш и полагаш возачки испит; ако ја заебеш работата ќе ти ја земат дозволата.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
„Добро... не можам да те присилам. Утре да дојдеш со родителот.“
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Така ли? Не знаеш или нејќеш да знаеш?“ се налути директорот.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Ништо друго не ми е познато. Навистина не знам...“ реков, а гласот ми се слушаше не мој, туѓ.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)